Καλημερα

τεστ

Wikipedia : Συμμετέχουμε !!

Η Σχολική Βιβλιοθήκη του 2ου ΕΠΑ.Λ. υποστηρίζει την πρωτοβουλία της ΕΕΛ/ΛΑΚ και συμμετέχει στο Δίκτυο Υποστηρικτών της Ελληνικής Wikipedia. Λεπτομέρειες στο http://mywikipedia.ellak.gr/

28 Οκτωβρίου - Ημέρα Μνήμης

Τιμή και δόξα σ' αυτούς που θα μας είναι αιώνιο παράδειγμα....Και για να θυμόμαστε που και που αυτά που κάποιοι θα ήθελαν να ξεχάσουμε, http://www.greekholocausts.gr/

Νέα χρονιά, νέες ελπίδες ....

Καλή σχολική χρονιά σε όλους !! Η διάθεση και η χαρά των πρώτων ημερών να μείνει η ίδια μέχρι τον Ιούνιο !!

Κύπρος: εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή

Κάποτε, η γριούλα της φωτογραφίας, η κυρα-Σταυρινή Λεωνίδα, ζούσε στο χωριό της, το Τριμύθι της Κερύνειας, ευτυχισμένη με την οικογένειά της. Μέχρι που μια μέρα φάνηκαν στα μέρη της άγνωστοι άνθρωποι, ζωσμένοι με σφαίρες και όπλα, μια λαίλαπα που άκουγε στο όνομα "Αττίλας", και την έδιωξαν από το σπίτι της. Τέσσερα μέλη της οικογένειάς της, οι δύο γιοι, ο γαμπρός και ένας εγγονός της, μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στην Ανατολία. "Με πιο δικαίωμα όλα αυτά;" αναρωτήθηκε η γριά Σταυρινή και βγήκε στους δρόμους κλαίγοντας απελπισμένα για το άδικο που σκόρπισαν οι βάρβαροι και για την ευτυχία που της έκλεψαν.
Ένας φωτογράφος που έτυχε να βρεθεί μπροστά στο δράμα της την απαθανάτισε με τον εγγονό της, Λεωνίδα Πιέρη, 5 μηνών τότε. Και οι δύο έγιναν σύμβολο της προσφυγιάς και της κυπριακής τραγωδίας. Η φωτογραφία αυτή αποτέλεσε το θέμα του πρώτου κυπριακού προσφυγόσημου και έκανε τον γύρο του κόσμου. Μετέφερε στα πέρατα της γης την τουρκική θηριωδία, με τα δάκρυα και τις λίγες λέξεις που τα συνοδεύουν.
"Ανάμεσα στους 200.000 πρόσφυγες είναι και η γριούλα της φωτογραφίας, που το μόνο που μπόρεσε να σώσει από την οικογένειά της ήταν το μικρό της εγγονάκι".
Η συνέχεια ήταν η ίδια. Ο ίδιος ακαταμέτρητος πόνος, η ίδια αναμονή, η ίδια ζοφερή θάλασσα της οιμωγής. Τα χρόνια περνούσαν, και η γριά Σταυρινή όλο και περίμενε... Μέχρι που η ώρα η στερνή σίμωσε και ο θάνατος τη βρήκε στο κεφαλόσκαλο του προσφυγικού της σπιτιού, με τη ματιά της ν’ αγναντεύει πέρα στο βάθος, προς τον Πενταδάκτυλο, πίσω από περιβόλια με πορτοκαλιές και λεμονιές, σαν να έβλεπε το χωριό της, το σπίτι της, σαν να έβλεπε τ’ αγνοούμενα παιδιά της να ’ρχονται, σαν να ήθελε να τα καλωσορίσει. Τα μάτια της έκλεισαν στις 24 Ιουλίου 1992, δέκα οκτώ χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Μα το δράμα της, το δράμα του κυπριακού λαού παραμένει πάντα νωπό και ατελείωτο... Και η ελευθερία; Τα ανθρώπινα δικαιώματα; Οι λαοί; Τα Ηνωμένα Έθνη; Οι ισχυροί της Γης; Όλοι αυτοί εθελοτυφλούν; Όπως ακριβώς εκείνο τον εφιαλτικό κυπριακό Ιούλιο του 1974;

Απόσπασμα από άρθρο της  Κλαίρης Αναγνωστοπούλου από στην εφημερίδα 'Μακεδονία', 18.07.10, http://www.newspaper.gr/news/opinions/58336/

Καλό καλοκαίρι !!

Η Σχολική Βιβλιοθήκη του 2ου ΕΠΑ.Λ. Κιλκίς σας εύχεται καλό καλοκαίρι και - όσο γίνεται - ξέγνοιαστες διακοπές. Επειδή όμως οι καιροί δεν είναι και τόσο εύκολοι, μια παρότρυνση για τις διακοπές αλλά και για αργότερα :
Αγοράστε μόνο Ελληνικά προϊόντα τα οποία θα ξεχωρίζετε από τον αριθμό στο BAR CODE....
TA EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ 520 (Τα 3 πρώτα ψηφία δείχνουν την χώρα προέλευσης)
ΚΑΘΕ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΜΕΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ.

Χρόνια πολλά μπαμπά!

Ο Θεός πήρε τη δύναμη ενός βουνού, τη μεγαλειότητα ενός δέντρου, τη ζεστασιά του ήλιου του καλοκαιριού, τη γαλήνη της ήρεμης θάλασσας, τη γεναιοδωρία της φύσης, την παρηγοριά της νυχτερινής αγκαλιάς, τη σοφία των χρόνων, τη χαρά του ανοιξιάτικου πρωινού, την υπομονή της αιωνιότητας και όταν ήταν βέβαιος πως δεν υπήρχε τίποτα άλλο να προσθέσει, συνδύασε όλα αυτά τα αγαθά και ολοκλήρωσε το δημιούργημά του… Το ονόμασε πατέρα!
20 Ιουνίου. Γιορτή του πατέρα.

Αναδημοσίευση από το www.newsblog.gr